เนื้อเรื่องจากจิตรกรรมฝาผนัง บริเวณฝาผนัง เหนือหน้าต่างช่องที่สอง (พื้นที่ตอนล่างฝั่งซ้ายและด้านบน) ถ่ายทอดเนื้อหาจาก กัณฑ์ที่ 9 ตโยเสฏฐีธิตาเปสนกัณฑ์ ซึ่งเป็นตอนกลางของเรื่อง เล่าเหตุการณ์ที่เจ้าจันทคาธปราบปรามสิ่งชั่วร้ายในเมือง และค้นพบขุมทรัพย์ทองคำ จึงนำทรัพย์ที่ได้มาทำบุญถวายแก่สมณพราหมณ์และแจกทานแก่ยาจกวณิพพก เพื่อสั่งสมบารมี ในฉากสำคัญของภาพ ชาวเมืองได้ร่วมกันนิมนต์พระภิกษุสงฆ์มาทำพิธีขับไล่ภูตผีร้าย ข้อความกำกับภาพที่ปรากฏในอักษรล้านนาเหนือหญิงสองคนด้านซ้ายของหน้าต่าง อ่านได้ว่า “ไปฮอมตานเจ้าจันทคาด” แปลว่า “ไปร่วมทำบุญกับเจ้าจันทคาธ” ส่วนอักษรล้านนาด้านซ้ายบนที่อยู่บริเวณผีเย็นสองตนนั้น เป็นเนื้อหาส่วนหนึ่งของตอนกลางในกัณฑ์เดียวกัน ภาพยังถ่ายทอดบรรยากาศการเฉลิมฉลองของชาวเมือง เช่น การหุงหาอาหารเพื่อเลี้ยงพระและประชาชน…
กัณฑ์ที่ 13 นครกัณฑ์ กัณฑ์ที่ 13 นครกัณฑ์ (ประกอบด้วยคาถา 46 คาถา) ดร. พิสิฏฐ์ โคตรสุโพธิ์ ผู้เขียน ว่าด้วย พระเจ้ากรุงสัญชัย และชาวนคร ขอขมาโทษพระเวสสันดรที่ขับไล่ออกจากเมืองโดยไม่พิจารณา ครั้นพระเวสสันดรลาผนวช ก็ประกอบพิธีราชาภิเศกที่พลับพลามงคล ที่บริเวรอาศรมนั้น กำหนดฤกษ์ยกขบวนเสด็จนิวัตกลับพระนคร พร้อมด้วยพระเกียรติยศอันยิ่งใหญ่ด้วยจาตุรงคเสนา พระองค์เสด็จขึ้นคชสารปัจจัยนาค ช้างพระที่นั่งท่ามกลางเสนาอามาตย์ราชบริพาร…
กัณฑ์ที่ 12 ฉกษัตริย์ (ฉขัตฺติยปัพพะ ประกอบด้วยคาถา 43 คาถา) กัณฑ์ที่ 12 ฉกษัตริย์ (ฉขัตฺติยปัพพะ ประกอบด้วยคาถา 43 คาถา) ดร. พิสิฏฐ์ โคตรสุโพธิ์ ผู้เขียน ว่าด้วยกษัตริย์ ทั้ง 6 พระองค์ได้มาพบกันที่อาศรมพระเวสสันดร ต่างกันแสงโศกเศร้า พิไรรำพันต้องที่พลัดพรากกัน จนสิ้นสติ พระอินทร์ก็บันดาลฝนแก้ว…
กัณฑ์ที่ 11 มหาราช กัณฑ์ที่ 11 มหาราช (มหาราชปัพพะ ประกอบด้วยคาถา 77 คาถา) ว่าด้วย ชูชกนำ 2 กุมาร เดินทางจากเขาวงกต ตลอดเวลาที่รอนแรมในป่า ชูชกจะผูกเปลนอนที่คาคบไม้ เอาเถาวัลย์ผูกล่ม 2 กุมารไว้ที่โคนต้นไม้ ให้นอนบนพื้นดินกันการหลบหนี เทวดาก็มาปกป้อง เหมือนพ่อแม่มาคุ้มครองทุกราตรี จนเดินทางไปถึงนครสีพี…
กัณฑ์ที่ 10 สักกบรรพ กัณฑ์ที่ 10 สักกบรรพ (สักกปัพพะ ประกอบด้วยคาถา 49 คาถา) ดร. พิสิฏฐ์ โคตรสุโพธิ์ ผู้เขียน ว่าด้วยพระอินทร์แปลงกายเป็นพราหมณ์แก่ แกล้งมาทูลขอพระนางมัทรี และถวายคืนพร้อมกับกำชับว่า อย่างให้ทานแก่ใครอีก สุดท้ายทรงประทานพร 8 ประการ แด่พระเวสสันดร บาลี คาถาที่…
กัณฑ์ที่ 9 มัทรี (มัททีปัพพะ ประกอบด้วยคาถา 97 คาถา) ดร. พิสิฏฐ์ โคตรสุโพธิ์ ผู้เขียน ว่าด้วยพระนางมัทรีเห็นสุบินเป็นลางร้ายว่าจะพลัดพรากจากโอรส จึงนำไปฝากไว้กับพระเวสสันดรก่อนออกไปหาผลหมากรากไม้ในป่า เมื่อกลับมาไม่พบพระโอรส จึงออกตามหาทั้งคืนจนหมดพระกำลัง กลับมาสลบสิ้นสติต่อพักตร์พระเวสสันดร บาลีว่า คาถาที่ 689 (1183) เตสํ ลาลปิตํ สุตฺวา…
กัณฑ์ที่ 8 กุมาร (ทารกปัพพะ หรือ กุมารปัพพะ ประกอบด้วยคาถา 121 คาถา) กัณฑ์ที่ 8 กุมาร (ทารกปัพพะ หรือ กุมารปัพพะ ประกอบด้วยคาถา 121 คาถา) ดร. พิสิฏฐ์ โคตรสุโพธิ์ ผู้เขียน ว่าด้วย เมื่อชูชกมาขอพระโอรส พระเวสสันดรได้…
กัณฑ์ที่ 7 มหาพน (มหาวนวรรณนาประกอบด้วยคาถา 133 คาถา) ดร. พิสิฏฐ์ โคตรสุโพธิ์ ผู้เขียน ว่าด้วย ชูชกเดินทางมาถึงป่าลึกที่เป็นอาศรมของอัจจุตฤาษี และได้รับการชี้ทางเข้าไป พร้อมลักษณะที่อยู่ของพระเวสสันดร บาลีว่า คาถาที่ 435 (1144) คจฺฉนโต โส ภารทวาโช อทฺทส อจฺจุตํ…
กัณฑ์ที่ 6 จุลพน (จุลลวนวณฺณนา ประกอบด้วยคาถา 55 คาถา) ดร. พิสิฏฐ์ โคตรสุโพธิ์ ผู้เขียน ว่าด้วยชูชกได้รับการต้อนรับจากพรานเจตบุตร ด้วยหลงเชื่อว่าเป็นราชทูตจากนครสีพี เข้ามาอัญเชิญพระเวสสันดร กลับเมือง พร้อมกับชี้ทิศทางเข้าไปสู่ป่าที่พระเวสสันดรอยู่ ให้อย่างละเอียด พร้อมกับพูดถึงป่าไม้นานาพรรณในป่าข้างหน้าจากด่าน ประตูป่า ที่กำลังเข้าไป จุลพน แปลว่า ป่าน้อย …
กัณฑ์ที่ 5 ชูชก (ชูชกปัพพะ (ชูชก) ประกอบด้วยคาถา 78 คาถา) ดร. พิสิฏฐ์ โคตรสุโพธิ์ ผู้เขียน ว่าด้วยพราหมณ์ “ชูชก” เป็นยาจกนักขอ ชาวบ้านทุนวิฏฐะ แคว้นกาลิงคะ ได้นางอมิตตา มาเป็นภรรยา เพราะพ่อแม่นางใช้สอยเงิน 100 กหาปณะ ที่ชูชกฝากไว้จนหมด ด้วยคิดว่าคงไม่กลับมาแล้ว เมื่อชูชกกลับมาทวงเงินที่ฝาก…